پروفایل silva

Shirt:  33
Position:  Defender
Birthdate:  9/22/1984
Birthplace:  Rio de Janeiro , Brazil
Height:  183
Weight:  79
توضیحات بیشتر : تیاگو سیلوا مدافع برزیلی و 25 ساله باشگاه است.او در آکادمی فلومیننزه پرورش یافت اما برای بازی به باشگاه های دیگر برزیل رفت.او بعد از درخشش در یوونتود،به پورتو و سال بعد دینامو مسکو رفت.اما در هر دو باشگاه به دلیل مصدومیت ناموفق بود و ترجیح داد دوباره به برزیل بازگردد.او به باشگاه اصلیش یعنی فلومیننزه رفت و به بازیکنی کلیدی در آن تیم تبدیل شد.بعد از این نمایش های درخشان،در دسامبر 2008 میلان او را با پرداخت 10 میلیون یورو به خدمت گرفت.اما به دلیل قوانین برای سهمیه های غیر اروپایی او از فصل قبل مجوز بازی در میلان را گرفت.فصل قبل یکی از بهترین های میلان بود و زوجی مستحکم به همراه نستا ساخت.امسال هم او یکی از بازیکنان مهم و کلیدی میلان خواهد بود و مطمئننا نقشی پر رنگ تر از فصل قبل خواهد داشت.

برگشت سیلوا 5 ماه زودتر

سیلوا مدافع برزیلی تیم میلان در مصاحبه ای ضمن بهبود مصدومیتش تا 6 ژانویه خبر داد پس از عکس برداری و عمل جراحی که در برزیل داشته مشخص شد که این بازیکن تا چند هفته ی دیگر به میادین بازگردد. میلان در بازی که با آژاکس داشت سیلوا مصدوم از زمین بیرون آمد و پس از آن گمان میرفت که سیلوا 6 ماه از میادین دور باشد.

الگری: بعد از شکست مقابل آژاکس، بازگشت خوبی داشتیم

---

  الگری در پایان این مسابقه به اسکای سپورت گفت:« شکست مقابل آژاکس برای ما مزیتهایی داشت و باعث شد تا ما خیلی سریع واکنش نشان دهیم و این در دو دیدار باقی مانده تا تعطیلات کریسمس خیلی مهم بود. الان در یکی از این دو بازی به پیروزی رسیده ایم و منتظر بازی بعدی مان مقابل رم هستیم که بازی خیلی سختی خواهد بود.»

مربی باتجربه میلان در ادامه صحبتهایش به تمجید از بازی آندره آ پیرلو پرداخت :« در حال حاضر آندره ها با کیفیت بسیار بالایی بازی می کند و حضور او پشت سر مهاجمان بسیار کلیدی و کاربردی است. از سوی دیگر آمبروزینی هم جلوی خط دفاع قرار می گیرد و محافظت بیشتری به عمل می آورد. پیرلو علمکرد خیلی خوبی داشت و از حضور در این پست جدید و پست قدیمی اعتماد به نفس زیادی گرفته و به نظر جوانتر می رسد. بسیار خوشحالم که او خوش درخشید و از عملکرد کلی تیم هم واقعا راضی هستم. ما بازی را به بهترین نحو ممکن شروع کردیم. این اولین باری بود که در طول رقابتهای این فصل در زمان ناهار بازی می کردیم.»

زلاتان: میلان میتواند تمام جام ها را ببرد!

زلاتان بعد از برد 3-0 مقابل بلونیا با اطمینان سخن میگوید.... میلان در بازی روز گذشته مقابل بلونیا با نتیجه 3-0 پیروز این بازی شد و زلاتان نقش کلیدی در این برد داشت و همچنان به یکه تازی در میلان ادامه می دهد.

او میگوید" بازی کردن در زمان ناهار اصلا آسان نبود. مهمترین چیز برد بود که به آن رسیدیم.میخواهم این فصل همه چیز را ببریم و دلیلی نمیبینم که نتوانیم به این مهم برسیم."
اوا ادامه میدهد" چند هفته است که در لیگ موفق عمل میکنیم. فقط باید تمرکزمان را حفظ کنیم . اگر سخت تمرین کنیم و متمرکز بمانیم درنهایت صدر نشین خواهیم بود"

تاریخچه ی باشگاه از سال ۱۹۶۰تا ۱۹۸۶

دهه ی 1960 دوران باشکوهی برای میلان بود. قهرمانی اسکودتو در 1962 و اولین قهرمانی میلان جام اروپا در 1963 کارنامه میلان را درخشان تر کرد. میلان در اولین قهرمانی اروپایی خود 33 گل در 9 بازی به ثمر رساند و یکی از بهترین میانگین های تاریخ فوتبال را به خود اختصاص داد (3.6 گل در هر بازی). فینال این دوره از مسابقات در استادیوم ویمبلی لندن در مقابل بنفیکا (ابرقدرت وقت اروپا و قهرمان دو دوره پیاپی لیگ اروپا تا قبل از رویارویی با میلان) برگزار شد. اوزه بیو، اسطوره ی پرتغالی ها با تک گل خود در نیمه ی اول بنفیکا را 1 بر صفر پیش انداخت، اما در نیمه ی دوم ریورا، دو پاس گل به آلتافینی داد تا عطش میلان برای پیروزی به همه ی مردم ثابت شود. میلان با این پیروزی به عنوان اولین تیم ایتالیایی، فاتح جام اروپا شد و فصل تازه ای را برای فوتبال ایتالیا آغاز کرد. در کنار بازیکنان افسانه ای که نام برده شدند، اسطوره های ماندگار دیگری نیز در ساختن دوران با شکوه میلان نقش داشتند. از آنها می توان به نام چزاره مالدینی، جورجو گتزی و جیووانی تراپاتونی اشاره کرد که همگی تحت هدایت مربی تکرار نشدنی میلان، نریو روکو به قله های افتخار رسیدند. میلان به روند خود در قهرمانی ادامه داد و در سال 1967 با پیروزی 1-0 پادووا به قهرمانی کوپا ایتالیا رسید. در سال 1968 میلان یک دوگانه را رقم زد و علاوه بر قهرمانی در لیگ با اختلاف 9 امتیازی نسبت به تیم دوم، با پیروزی 2-0 مقابل هامبورگ که با گل های کورت هامرین به دست آمد، موفق به قهرمانی در جام "قهرمان جام " اروپا نیز شد. در سال بعد میلان دومین قهرمانی خود در جام قهرمانان اروپا را جشن گرفت. میلانی ها در فینال، آژاکس را با یوهان کرایف در سانتیاگو برنابئو تحقیر کردند . هتریک پیرینو پراتی و تک گل ریورا، یک شکست 4-1 را در کارنامه ی آژاکس ثبت کرد و بار دیگر جیانی ریورا جام قهرمانی اروپا را بالای سر برد. دیگر اسطوره های میلان در این عصر کارل-هاینز اشنلینگر و آنجلو سورمانی بودند. جیانی ریورا موفق به کسب عنوان بازیکن سال اروپا شد و به عنوان اولین بازیکن ایتالیایی این افتخار را ایتالیا و میلان کسب کرد. پس از، میلان با شکست 4-2 استودیانتس در مجموع، جام باشگاه های جهان را نیز فتح کرد.


 

 
دهه 1970 دهه ی تغییرات برای میلان بود. بازیکنانی مانند اشنلینگر، تراپاتونی، سورمانی و پراتی بازنشسته شده بودند و یا به باشگاه های دیگر رفته بودند، ریورا پیر شده بود و مرزهای ایتالیا به روی خارجی ها بسته بود. میلان برای سه سال متوالی در سری آ نایب قهرمان شد، در سال 1972 ناپولی را 2-0 شکست داد و فاتح جام حذفی شد و در سال 1973 با شکست دادن یوونتوس در ضربات پنالتی بار دیگر این عنوان را تکرار کرد. میلان البته در اروپا هم دست خالی نبود و دومین جم "قهرمانان جام" خود را با پیروزی 1-0 (با تک گل کیاروگی) مقابل لیدز یونایتد دشت کرد. قسمت بعدی پیروزی های میلان در این دهه با  قهرمانی کوپا ایتالیا 1977 همراه بود، میلان در فینال این بازی ها موفق شد اینتر را با نتیجه 2-0 شکست دهد. و بالاخره اولین ستاره روی پیراهن میلان ساخته شد. میلان با قهرمانی خود در سال 1979 که آخرین سال بازیگری ریورا نیز بود، دهمین قهرمانی خود را کسب کرد. اما با خداحافظی یک ستاره از فوتبال، یک ستاره دیگر -فراکو بارسی- بازی های خود را برای این تیم شروع کرد. در این دوره میلان در اروپا اصلا نمایش قابل قبولی را نداشت. روسونری ها در سال 1978 خیلی زود توسط رئال بتیس از جام "برندگان جام" اروپا کنار گذاشته شدند، در سال 1979 نیز به منچستر سیتی در دور سوم جام یوفا باختند ، و در سال 1980 در جام اروپا نتوانستند پورتو را از پیش رو بردارند.


 
میلان به تاریک ترین نقطه در تاریخ خود رسید. در پایان فصل 1980 یک رسوایی، که مربوط به شرط بندی بود، دامان بسیاری از تیم ها و بازیکنان شاغل در سری آ و سری بی را گرفت. میلان نیز به دلیل اقدامات دروزاه بان خود، انریکو آلبرتوسی و مدیرعامل وقتش، فلیک کولومبو محکوم شناخته شد. میلان برای اولین بار در تاریخش در شرایط سقوط قرار گرفت و همین یک بار نیز با حکم دادگاه بود. میلان و لاتزیو محکوم به سقوط به سری بی شدند. یک سال بعد یعنی در سال 1981 میلان، که از ستاره ای به نام تاسوتی در خط دفاع خود بهره می برد به سری آ صعود کرد. اما این صعود دوام چندانی نداشت و جدال میلان برای ماندگار شدن در سری آ بی فایده بود. میلان مجددا در سال 1982 به سری بی سقط کرد، اما درست مانند دوره ی قبل سقوطش، پس از  سال به سری آ بازگشت. در اپیزود پایانی ناکامی های میلان، مدیرعامل وقت باشگاه جوزپه فینا، که مشکلات حقوقی زیادی داشت، به همراه قمست اعظم دارایی های باشگاه میلان به کشور آفریقای جنوبی فرار کرد. با به وجود آمدن این شرایط، میلان در آستانه ی نابودی قرار گرفت !
 
پس افتضاح کولومبو و فینا، یک اتفاق شیرین برای میلان رقم خورد. بله، پائولو مالدینی کبیر در سال 1985 اولین بازی خود را با لباس تیم بزرگسالان آث میلان انجام داد. مالدینی در فثل دوم حظورش، یعنی 85-86 موفق شد که به عنوان دفاع ثابت میلان جایی در ترکیب اصلی برای خود پیدا کند و ظهور این ستاره ی جوان، آغاز صعود مجدد میلان به اوج بود.
 
در سال 1986 سلویو برلوسکونی میلان را خرید و مالک جدید باشگاه شد، او موفق شد میلان را از ورشکستگی نجات دهد. برلوسکونی مجددا میلان را به روزهای اوج باز گرداند، سرمایه گذاری کلانی را برای سیستم آکادمی های جوانان میلان آغاز کرد و میلانللو را به بهترین کمپ تمرین دنیا تبدیل کرد. در بازیکنان تیم نیز تغییرات اساسی شکل گرفت، بازیکنانی مثل کولومبو، آنجلوتی، دونادونی، ماسارو و فیلیپو گالی در کنار مثلث افسانه ای و تکرار نشدنی هلندی ها : مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک رایکارد جذب شدند. برلوسکونی، شجاعت خود در تیم داری را با بر کنار کردن لیدهلم افسانه ای از سرمربیگری و جایگزین کردن آریگو ساکی تقریبا ناشناس، به رخ همه کشید !